Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(nadać moc)

См. также в других словарях:

  • moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy …   Słownik języka polskiego

  • obowiązujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. obowiązywać (p.) obowiązujący w użyciu przym. «mający moc prawną; ważny» Obowiązujące przepisy, prawa. Obowiązujący rozkład jazdy. Nadać czemuś moc obowiązującą …   Słownik języka polskiego

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… …   Słownik języka polskiego

  • namotać — dk I, namotaćam, namotaćasz, namotaćają, namotaćaj, namotaćał, namotaćany 1. «motając zwinąć, nawinąć na coś pewną ilość nici, przędzy, sznurka itp.» Namotać bawełny, wełny do cerowania. Namotać linkę na haki. ◊ przestarz. Namotać sobie na wąs… …   Słownik języka polskiego

  • odkuć — dk Xa, odkućkuję, odkućkujesz, odkućkuj, odkućkuł, odkućkuty odkuwać ndk I, odkućam, odkućasz, odkućają, odkućaj, odkućał, odkućany 1. «kując sformować, nadać czemuś określony kształt; wykuć» Odkuć pierścień z kruszcu. 2. «kując odbić, odłączyć… …   Słownik języka polskiego

  • uprawomocnić — dk VIa, uprawomocnićnię, uprawomocnićnisz, uprawomocnićnij, uprawomocnićnił, uprawomocnićniony rzad. uprawomocniać ndk I, uprawomocnićam, uprawomocnićasz, uprawomocnićają, uprawomocnićaj, uprawomocnićał, uprawomocnićany, praw. «nadać czemuś moc… …   Słownik języka polskiego

  • usankcjonować — dk IV, usankcjonowaćnuję, usankcjonowaćnujesz, usankcjonowaćnuj, usankcjonowaćował, usankcjonowaćowany «nadać czemuś moc prawną, zatwierdzić autorytatywnie, uznać za normalne; zaaprobować» Usankcjonować uchwałę, akt prawny. Zwyczaj usankcjonowany …   Słownik języka polskiego

  • wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… …   Słownik języka polskiego

  • zalegalizować — dk IV, zalegalizowaćzuję, zalegalizowaćzujesz, zalegalizowaćzuj, zalegalizowaćował, zalegalizowaćowany «nadać czemuś moc prawną; prawnie zatwierdzić, uprawomocnić» Zalegalizować przedsiębiorstwo, stowarzyszenie. Zalegalizować swój pobyt gdzieś.… …   Słownik języka polskiego

  • zatwierdzić — dk VIa, zatwierdzićdzę, zatwierdzićdzisz, zatwierdzićtwierdź, zatwierdzićdził, zatwierdzićdzony zatwierdzać ndk I, zatwierdzićam, zatwierdzićasz, zatwierdzićają, zatwierdzićaj, zatwierdzićał, zatwierdzićany «nadać czemuś moc prawną, uczynić coś… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»